Zakres: 2-15
Jednostka: mm2/s
Metoda: kapilarna
Badane obiekty: paliwa i biopaliwa ciekłe oraz inne produkty naftowe i dodatki uszlachetniające
Zasada metody: oznaczenie lepkości kinematycznej opiera się na podstawie pomiaru czasu przepływu określonej objętości cieczy, pod wpływem sił grawitacyjnych, przez wzorcowany, szklany przyrząd kapilarny (lepkościomierz) w powtarzalnych warunkach wykonywania oznaczenia, w znanej i ścisłe kontrolowanej temperaturze. Lepkość kinematyczną (opór przepływu cieczy pod wpływem sił grawitacyjnych) oblicza się mnożąc zmierzony wzorcowanym sekundomierzem czas przepływu cieczy przez stałą wzorcowania lepkościomierza. Zgodnie z wymaganiami zawartymi w normach PN-EN 590 i PN-EN 14214 lepkość olejów napędowych i estrów metylowych kwasów tłuszczowych (FAME) w temperaturze 40 0C powinna zawierać się w granicach:
- dla ON: od 2,00 do 4,50 mm2/s,
- dla FAME: od 3,50 do 5,00 mm2/s.
W zależności od specyfiki badanych obiektów (oleje bazowe, opałowe, smarowe, parafiny, dodatki do paliw, itd.) pomiar lepkości może być dokonywany w różnych temperaturach (np. 20, 40, 80, 100 lub 150 0C) i sprawdzany na zgodność z różnymi wymaganiami, np. wymaganiami WT. W przypadku olejów opałowych, dla których wymagania zawarte są w normie PN-C-96024, obowiązują następujące limity lepkości kinematycznej:
- olej opałowy lekki: maksymalnie 6,00 mm2/s w temperaturze oznaczenia równej 20 0C,
- olej opałowy ciężki: maksymalnie 55 mm2/s w temperaturze oznaczenia równej 100 0C.